Ετικέτες

30 Απριλίου 2012


"Off Shore...αγάπη μου"! Ένας συγγραφέας και αξιωματικός ε.α εξηγεί τι είναι αυτές οι εταιρείες


Τελικά τι είναι η off shore εταιρείες για τις οποίες τόσα πολλά έχουμε ακούσει και παλιότερα αλλά και τις τελευταίες ημέρες,με τις προφυλακίσεις του Άκη Τσοχατζόπουλου,της συζύγου και της κόρης του;
Ο συγγραφέας και απόστρατος αξιωματικός του ΠΝ Αντώνης Κακαράς στο
βιβλίο του Off Shore αγάπη μου εξηγεί σ΄ ένα πολύ ενδιαφέρον κείμενό του πως λειτουργεί …η εφεύρεση.






Off Shore αγάπη μου


Η υπεράκτια εταιρία (Off Shore) είναι το νομικό εύρημα παγκόσμιας εφαρμογής, που παρέχει τη νομότυπη ευχέρεια στον ιδιοκτήτη της, να κρύβει πίσω της περιουσία οιασδήποτε προέλευσης και είδους. Είναι αποδεκτή από όλα τα κράτη του κόσμου, χρησιμοποιείται και από κυβερνήσεις και από ιδιώτες. Ο κάτοχός της μπορεί να μην είναι ορατός, αφού τίποτα δεν τον υποχρεώνει να εμφανίζεται ως φυσικό πρόσωπο, ενώ μπορεί να εμφανίζει ως ιδιοκτήτη μία άλλη υπεράκτια, ή ένα δικηγόρο, ή οιοδήποτε πρόσωπο της απόλυτης εμπιστοσύνης του (αχυράνθρωπο) με την προϋπόθεση να ελέγχεται απ’ αυτόν.


Ο τρόπος και οι προϋποθέσεις με τις οποίες λειτουργούν αυτά τα ΄΄ευρήματα΄΄ είναι απλός. Ο δικηγόρος της ΄΄χ΄΄ χώρας (π.χ. της Ελλάδας, Ιταλίας, Παναμά κλπ) που στις δραστηριότητές του είναι και η διαχείριση των Off Shore, είναι σε θέση σε ελάχιστο χρόνο να ΄΄χτίσει΄΄ την εταιρία με μόνα στοιχεία:
τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου (ΔΣ, Board of Directors, που είναι συνήθως δύο ή τρία ανάλογα με τη χώρα που θα φιλοξενείται),
τον επιθυμητό αριθμό μετοχών που εκτυπώνονται ταχύτατα οπουδήποτε άρα και στην Ελλάδα, και
τα περιουσιακά στοιχεία που επιθυμεί ο ιδιοκτήτης της να εντάξει σ’ αυτήν. Τέτοια μπορεί να είναι κινητά και ακίνητα κάθε είδους, λογαριασμοί τραπεζών, εφημερίδες, τηλεοπτικοί σταθμοί, οικοδομικές ή άλλες εταιρίες κ.ο.κ.
το πρόσωπο που θα του ανήκουν οι μετοχές ήτοι τον ιδιοκτήτη της εταιρείας και της περιουσίας της

17 Απριλίου 2012


Η Μουσική και οι αρχαίοι Ελληνες


 της Ελίνας Γαληνού
-Ποιες είναι οι θεές στις οποίες ανήκει η τέχνη;»
-Τις Μούσες εννοείς Σωκράτη;»
-Ναι. Πρόσεξε λοιπόν. Ποια επωνυμία έχει πάρει απ΄αυτές η τέχνη;»
-Μου φαίνεται εννοείς τη Μουσική…»   (Πλάτων, «Αλκιβιάδης»)
Από τα πιο παραγνωρισμένα κεφάλαια στην μελέτη του Ελληνικού Πολιτισμού, είναι η Αρχαία Ελληνική Μουσική. Ανατρέχοντας όμως σε ιστορικές πηγές, θα διαπιστώσει κανείς ότι η Μουσική στην Αρχαία Ελλάδα, είχε ένα ρόλο πολύ ουσιαστικότερο και ευρύτερο, απ΄ότι στις μέρες μας. Αν σήμερα η μουσική αποτελεί κυρίως ένα μέσο ψυχαγωγίας και χαλάρωσης μέσα στην καθημερινότητά μας, ή ένα είδος υψηλής τέχνης που απευθύνεται σε ένα εξειδικευμένο κοινό, στην αρχαιότητα κατείχε σημαντική θέση στην παιδεία των ανθρώπων. Ηταν απόλυτα συνυφασμένη με την καθημερινότητά τους και συνόδευε όλες τις εκδηλώσεις της προσωπικής και κοινωνικής ζωής.  Η δημιουργία Μουσικών Αγώνων σε πολλές πόλεις της αρχαίας Ελλάδας, αποτελεί χαρακτηριστική ένδειξη γι΄αυτό.
Μετά τον 6ο αιώνα, η Μουσική άρχισε να παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στην Αθήνα, ιδίως στις δύο μεγάλες Εορτές της πόλης, τα Μεγάλα Παναθήναια και τα Μεγάλα Διονύσια. Για τους αρχαίους Ελληνες, ο θεικός της χαρακτήρας προσέδιδε σ΄αυτήν την τέχνη, ιδιότητες θεραπευτικές, και προσέφερε εμπνεύσεις.  Αυτές οι εορτές που είχαν θρησκευτικό χαρακτήρα, έδωσαν την ευκαιρία να αναπτυχθούν και τα σημαντικότερα μουσικά και ποιητικά είδη της εποχής, με αποκορύφωμα το Αρχαίο Δράμα. Στην κοινωνία των αρχαίων Ελλήνων, η μουσική συνδυαζόταν πάντοτε με την ποίηση και το χορό. Τόνιζε τον ποιητικό λόγο και υπογράμμιζε όλους τους μελωδικούς και ρυθμικούς τονισμούς του αρχαίου κειμένου.

26 Φεβρουαρίου 2012

Μια Κυριακή με τον κύριο Ντίνο

«...μυστήρια περίπτωση είμαι, ας πω στριμμένος».

Μια ολόκληρη ζωή στη Θεσσαλονίκη. Μια ζωή συνέπειας και σοβαρότητας. Η άρνησή του για δεύτερη φορά να δεχτεί το κρατικό βραβείο λογοτεχνίας, αυτή τη φορά δεν πέρασε αθόρυβα και τον έφερε στο κέντρο της δημοσιότητας. Το τσαγανό του έγινε πρωτοσέλιδο. Προς έκπληξη όλων μας βρέθηκε μέχρι και σε τηλεοπτικό παράθυρο και η στάση του έγινε αντικείμενο εμφύλιου. Ο Γιώργος Τούλας τον συνάντησε και το αποτέλεσμα ήταν μια απολαυστική συνέντευξη.

- Πρόσωπο των ημερών μετά την άρνηση του κρατικού λογοτεχνικού βραβείου; Ναι. Είμαι μια χαρά, όμως. Ψοφάνε τα media, τα μύδια, τα στρείδια και ίσως και τα αρχίδια. Αυτό το γελοίο βραβείο ήθελαν και πέρσι να μου το δώσουν αλλά κατάφερα να μη γίνει θόρυβος. Ο προηγούμενος πρόεδρος ήταν σοβαρό πρόσωπο, κατάλαβε. Ετούτοι το κάνανε χωρίς να μου πουν κουβέντα. Και πριν σαράντα χρόνια η ίδια δουλειά έγινε. Και επί χούντας κινδύνευσα να συλληφθώ γιατί η άρνηση μου να πάρω το βραβείο θεωρήθηκε τότε αντίσταση κατά της χούντας. Και η πιο δημοκρατική κυβέρνηση να μου το έδινε θα το αρνιόμουν. Ρώτα με τίποτε άλλο γιατί μπαίλντισα με αυτά. Πήγαινα στο δρόμο, με σταματούσαν άγνωστοι και με φιλούσαν. Μου έλεγαν έχουμε ανάγκη από τέτοια, δεν το κάνουμε για πλάκα. Φοβούμαι ότι στο μέλλον θα χειροτερέψει το πράμα.

26 Σεπτεμβρίου 2011

Βοηθώ σημαίνει μπαίνω στη θέση του άλλου


Το να καταλάβεις κάποιον δεν είναι τόσο εύκολη υπόθεση. Το να αισθανθείς το πώς νιώθει επίσης δεν είναι κάτι εύκολο. Όμως τα δυο παραπάνω είναι απαραίτητες προϋποθέσεις για να βοηθήσεις έναν άνθρωπο και αυτή η βοήθεια να είναι επιτυχής αποφέροντας ουσιαστικό αποτέλεσμα. Σε κανονικές συνθήκες μπορεί να μας πάρει αρκετό χρόνο για να εντοπίσουμε τις ανάγκες του άλλου και τι ακριβώς μπορεί να χρειάζεται από εμάς. Οι άνθρωποι έχουν ο καθένας τους δικούς τους κανόνες και τρόπους συμπεριφοράς και πολλές φορές είναι εξαιρετικά δύσκολο να τα εκφράσουν όλα αυτά.

Σε περιπτώσεις όμως που υπάρχουν και αντικειμενικές δυσκολίες, το πρόβλημα γίνεται σοβαρότερο και πολυπλοκότερο.  Δηλαδή, πώς μπορείς να καταλάβεις  και να βοηθήσεις κάποιον ενώ δε ξέρεις την γλώσσα του και πώς μπορείς να κάνεις το ίδιο όταν δε μπορείς να βρεθείς στη θέση του λόγω κάποιας διανοητικής ή κινητικής αναπηρίας που αντιμετωπίζει από την μεριά του; Εδώ θα ασχοληθούμε με το δεύτερο.
Μόνο η καλή πρόθεσή μας για βοήθεια δεν είναι αρκετή. Για να προσφέρουμε πρέπει να έχουμε πλήρη συναίσθηση της κατάστασης που βρίσκεται ο διπλανός μας. Έτσι πολλές φορές νομίζουμε ότι κάνουμε κάτι καλό ενώ στην πραγματικότητα