tag:blogger.com,1999:blog-43129135105041687902024-03-05T10:34:32.291+02:00Le-monadaΜια μοναδα μπορει να κανει την διαφορα...!
Πολλες μαζι, κανουν την λεμοναδα..Le-monadahttp://www.blogger.com/profile/18315030094364022883noreply@blogger.comBlogger6125tag:blogger.com,1999:blog-4312913510504168790.post-28698507464364532902012-04-30T10:19:00.001+03:002012-04-30T10:19:20.474+03:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<h3 class="post-title entry-title" style="background-attachment: scroll; background-clip: initial; background-color: white; background-image: url(https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjFua5k12GL3I1RxqExXGpm3FLKEKl039yRHs_k7eq3CHqouYZxxDYTgsunhv-9N40N28QYtzO8tUxYPJcd5yIJeiVvK7jgjkvHb4dUgH2rjxDK7v0gOLzdk-wZxAKOAlEaUCldL8Npf78/s1600/title.png); background-origin: initial; background-position: 0px 0px; background-repeat: no-repeat no-repeat; font-family: Arial, serif; font-size: 26px; font-weight: normal; line-height: 1.4em; margin-bottom: 0px; margin-left: -34px; margin-right: 0px; margin-top: 0.25em; padding-bottom: 10px; padding-left: 36px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
<a href="http://blokoteam.blogspot.com/2012/04/off-shore.html" style="color: #333333; display: block; font-weight: bold; text-decoration: none;">"Off Shore...αγάπη μου"! Ένας συγγραφέας και αξιωματικός ε.α εξηγεί τι είναι αυτές οι εταιρείες</a></h3>
<div class="post-header-line-1" style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, serif; font-size: 14px;">
</div>
<div class="post-body entry-content" style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, serif; font-size: 14px; line-height: 1.6em; margin-bottom: 0.75em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;">
<div dir="ltr" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg2dBSzw2i59uPWPAuoTUTjcTPD9ueshEpnAoCH1boWtzuMV-BT51cPgRtf1-aqe_ZghiIiIM_JEZX5iiYAClVxfKSx21c2-ApOT0IQe78venz9iSODrFn3HAcbA8c2RRV8c0340lbx5y0/s1600/spies.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; color: #751003; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; text-decoration: none;"><img border="0" height="212" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg2dBSzw2i59uPWPAuoTUTjcTPD9ueshEpnAoCH1boWtzuMV-BT51cPgRtf1-aqe_ZghiIiIM_JEZX5iiYAClVxfKSx21c2-ApOT0IQe78venz9iSODrFn3HAcbA8c2RRV8c0340lbx5y0/s320/spies.jpg" style="border-bottom-color: rgb(238, 238, 238); border-bottom-style: solid; border-bottom-width: 4px; border-image: initial; border-left-color: rgb(238, 238, 238); border-left-style: solid; border-left-width: 4px; border-right-color: rgb(238, 238, 238); border-right-style: solid; border-right-width: 4px; border-top-color: rgb(238, 238, 238); border-top-style: solid; border-top-width: 4px;" width="320" /></a></div>
<br />
Τελικά τι είναι η off shore εταιρείες για τις οποίες τόσα πολλά έχουμε ακούσει και παλιότερα αλλά και τις τελευταίες ημέρες,με τις προφυλακίσεις του Άκη Τσοχατζόπουλου,της συζύγου και της κόρης του;<br />
Ο συγγραφέας και απόστρατος αξιωματικός του ΠΝ <strong style="font-style: italic !important;"><strong>Αντώνης Κακαράς </strong>στο</strong><br />
<strong style="font-style: italic !important;"><a href="http://www.blogger.com/blogger.g?blogID=4312913510504168790" name="more"></a>βιβλίο του Off Shore αγάπη μου εξηγεί σ΄ ένα πολύ ενδιαφέρον κείμενό του πως λειτουργεί …η εφεύρεση.<br /><strong><strong><br /><br /><br /><br /><br /><br />Off Shore αγάπη μου</strong><br /><br />Η υπεράκτια εταιρία (Off Shore) είναι το νομικό εύρημα παγκόσμιας εφαρμογής, που παρέχει τη νομότυπη ευχέρεια στον ιδιοκτήτη της, να κρύβει πίσω της περιουσία οιασδήποτε προέλευσης και είδους. Είναι αποδεκτή από όλα τα κράτη του κόσμου, χρησιμοποιείται και από κυβερνήσεις και από ιδιώτες. Ο κάτοχός της μπορεί να μην είναι ορατός, αφού τίποτα δεν τον υποχρεώνει να εμφανίζεται ως φυσικό πρόσωπο, ενώ μπορεί να εμφανίζει ως ιδιοκτήτη μία άλλη υπεράκτια, ή ένα δικηγόρο, ή οιοδήποτε πρόσωπο της απόλυτης εμπιστοσύνης του (αχυράνθρωπο) με την προϋπόθεση να ελέγχεται απ’ αυτόν.<br /><br /><br />Ο τρόπος και οι προϋποθέσεις με τις οποίες λειτουργούν αυτά τα ΄΄ευρήματα΄΄ είναι απλός. Ο δικηγόρος της ΄΄χ΄΄ χώρας (π.χ. της Ελλάδας, Ιταλίας, Παναμά κλπ) που στις δραστηριότητές του είναι και η διαχείριση των Off Shore, είναι σε θέση σε ελάχιστο χρόνο να ΄΄χτίσει΄΄ την εταιρία με μόνα στοιχεία:<br />τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου (ΔΣ, Board of Directors, που είναι συνήθως δύο ή τρία ανάλογα με τη χώρα που θα φιλοξενείται),<br />τον επιθυμητό αριθμό μετοχών που εκτυπώνονται ταχύτατα οπουδήποτε άρα και στην Ελλάδα, και<br />τα περιουσιακά στοιχεία που επιθυμεί ο ιδιοκτήτης της να εντάξει σ’ αυτήν. Τέτοια μπορεί να είναι κινητά και ακίνητα κάθε είδους, λογαριασμοί τραπεζών, εφημερίδες, τηλεοπτικοί σταθμοί, οικοδομικές ή άλλες εταιρίες κ.ο.κ.<br />το πρόσωπο που θα του ανήκουν οι μετοχές ήτοι τον ιδιοκτήτη της εταιρείας και της περιουσίας της</strong></strong><br />
<a name='more'></a><strong style="font-style: italic !important;"><strong><br /><br /><br />Η ένταξη στην υπεράκτια οποιασδήποτε περιουσίας είναι η πρώτη και μόνη συμβολαιογραφική πράξη που γίνεται με βάση την ελληνική νομοθεσία. Εάν όμως η αγοραζόμενη περιουσία ανήκει σε άλλη Off Shore, τότε ο πραγματικός πωλητής και ο πραγματικός αγοραστής μπορούν να μην φαίνονται, εφόσον εκπροσωπούνται νομότυπα, επί παραδείγματι από ένα δικηγόρο. Επομένως φορολογία μεταβίβασης θα καταβληθεί και δη κατά πολύ μειωμένη, μόνον εάν ο ένας από τους συμβαλλόμενους είναι φυσικό πρόσωπο. Όταν αμφότεροι είναι υπεράκτιες εταιρίες το κράτος δεν συμμετέχει, άρα και φόρος δεν καταβάλλεται (όπερ και το συνηθέστερο). Σημειώνεται πως κανείς μα κανείς μη βλαξ αγοραστής μιας υπεράκτιας εταιρίας δεν την αγοράζει εάν δεν γνωρίζει το πλήρες ιστορικό της , που εμφανίζεται όχι μόνον από βεβαιώσεις των πρώην κατόχων πως δεν οφείλει πουθενά και τίποτε (προϋπόθεση για την αγορά της) αλλά από το βιβλίο της εταιρίας (minute book) όπου υποχρεωτικά περιέχονται και αριθμημένα όλα απολύτως τα πρακτικά και εμφανίζονται όλες οι πράξεις (αγορές, πωλήσεις, μεταβιβάσεις κλπ) που έχουν γίνει από την ίδρυσή της. Επομένως όποιος λέει πως όταν αγοράζει μια Off Shore δεν γνωρίζει τι περιουσία είχε στο παρελθόν της, απλά λέει χοντρά ψέματα και αυτό πρέπει να το γνωρίζουν πολύ καλά και των εξεταστικών επιτροπών της Βουλής και όλοι όσοι καγχάζουν ακούγοντας την ηλιθιότητα αυτή. Ο Πειραιάς (και όχι μόνον) με τους δικηγορικούς ΄΄οίκους΄΄ που καλύπτουν τη ναυτιλιακή κοινότητα, είναι κέντρο τέτοιων δραστηριοτήτων, αφού κάθε πλοίο καλύπτεται από μία το λιγότερο off shore.<br /><br /><br />Έχει γραφεί πως στην Ελλάδα λειτουργούν μόνον για ιδιοκτησία ακινήτων πολύ πάνω από τρεις χιλιάδες υπεράκτιες εταιρίες. Εάν οι πολυτελείς βίλες και τα διαμερίσματα είναι τόσα, τότε ο αριθμός είναι σωστός. Υπάρχουν βέβαια και οι υπόλοιπες με πλοία, εφημερίδες, κότερα, αεροπλάνα, έναν και μόνο λογαριασμό (για τις μίζες και το ξέπλυμα χρήματος), άλλες εταιρίες κλπ.<br /><br /><br />Συνήθως προτιμάται η ένταξη στην ίδια Off Shore ενός μόνον περιουσιακού στοιχείου, (π.χ. ενός λογαριασμού, ενός πλοίου, ενός διαμερίσματος πχ στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου, μίας βίλας, μίας άλλης υπεράκτιας …). Τούτο γίνεται για λόγους πρόνοιας ώστε, να είναι εύκολη η μεταβίβαση των μετοχών της σε ένα πρόσωπο ή (το συνηθέστερο) σε άλλη υπεράκτια άμεσα. Αυτό επιτυγχάνεται απλά με τη μεταβίβαση των ή της μετοχής ολόκληρης της εταιρίας με ένα πρακτικό του ΔΣ που συντάσσει σε δέκα λεπτά ο δικηγόρος. Αλλά και για να αποκλειστεί ο κίνδυνος της απώλειας όλων των περιουσιακών της στοιχείων, εάν ένα από αυτά πέσει έξω επιχειρηματικά. Π.χ. εάν στην ίδια υπεράκτια ενταχθεί μία άλλη Off Shore που διαθέτει μία πολυκατοικία στη Θεσσαλονίκη και άλλη μία στην Κυψέλη και προστεθεί ακόμα το διαμέρισμα στην Αρεοπαγίτου, στην περίπτωση που ΄΄κατασχεθεί΄΄ το διαμέρισμα για χρηματισμό, τότε θα παρασύρει και τα λοιπά περιουσιακά στοιχεία ήτοι, τις πολυκατοικίες εν προκειμένω. Εννοείται ότι το ΄΄πόθεν έσχες΄΄ που προβάλλεται ως η πανάκεια και η ρομφαία πάταξης της διαφθοράς, αξίζει όσο και η θέληση των ερευνητών. Έτσι επιβάλλεται στους σεβόμενους τα αγαθά του συστήματος αυτού και το δικαίωμά τους να κατέχουν προϊόντα συνήθως προερχόμενα από τον κόπο τρίτων, να οργανώνουν μια υπεράκτια για κάθε περιουσιακό στοιχείο που θέλουν να αποκρύψουν, εξάλλου το κόστος της για τέτοιες περιουσίες και για το μαύρο χρήμα των πλουτοκρατών, των καταχραστών και των διεφθαρμένων είναι ελάχιστο. Κάποια πρόσθετα πρακτικά και χρήσιμα στοιχεία όμως είναι απαραίτητο να εκτεθούν εδώ.<br /><br /><br />Οι μετοχές που έχουν εκδοθεί και υπογραφτεί από τον Πρόεδρο του ΔΣ και το γραμματέα του, μπορεί να είναι μία ή περισσότερες, ονομαστικές ή ανώνυμες ανάλογα με την επιθυμία του κατόχου. Συνήθως για ευκολία διαχειρίσεώς τους είναι ανώνυμες με την επισήμανση ΄΄Στον φέροντα΄΄ (To the Bearer). Οπότε και εκείνος που τις έχει στα χέρια του (Share Holder) ελέγχει και την περιουσία της εταιρίας. Ο ιδιοκτήτης (ή οι ιδιοκτήτες) φυλάσσει σε θυρίδα στην τράπεζα ή σε χρηματοκιβώτιο στο σπίτι του τις μετοχές και ανάλογα σε ποιον θέλει να μεταβιβάσει, δωρίσει, πωλήσει την περιουσία, τις παραδίδει χωρίς τη μεσολάβηση συμβολαιογράφου ή άλλου φορέα (εφορίας, ανακριτή, εξεταστικής επιτροπής κ.λ.π.). Με προϋπόθεση τη σύνταξη ενός πρακτικού των μετόχων, δηλαδή του ίδιου που αν δε, θέλει να εμφανιστεί είπαμε πως τις δίνει στο δικηγόρο που εμφανίζεται απ’ ονόματί του επιδεικνύποντας απαραίτητα τις μετοχές, ως ακλόνητη απόδειξη ότι είναι ή εκπροσωπεί τον ιδιοκτήτη τους, ώστε να εκτελέσουν οι του Διοικητικού Συμβουλίου την εντολή μεταβίβασης κοκ).<br /><br /><br />Ο δικηγόρος στη συνέχεια θα ενημερώσει το βιβλίο πρακτικών και την έδρα της υπεράκτιας στη χώρα που την φιλοξενεί για όποια μεταβολή της περιουσίας της αλλά και του νέου διοικητικού συμβουλίου, που οπωσδήποτε θα προκύψει με την αλλαγή του ιδιοκτήτη των μετοχών. Επομένως από τη μία στιγμή στην άλλη μια περιουσία μικρή ή (συνήθως) μεγάλη θα αλλάξει χέρια, χωρίς να το γνωρίζει κανείς άλλος έξω από τον πρώην και νέο ιδιοκτήτη και τα μέλη του ΔΣ . Οι μεγαλοεπιχειρηματίες, εφοπλιστές, έμποροι όπλων, μεγαλοκατασκευαστές, ιδιοκτήτες εφημερίδων, καναλιών, κοτέρων και κύρια οι απατεώνες, καταχραστές, ληστές, κλέφτες, μεσάζοντες, έμποροι ναρκωτικών, διεφθαρμένοι πολιτικοί και κυβερνητικοί παράγοντες, καρπωτές κρατικών προμηθειών και αντιστοίχων ποσοστών (μίζας), διάφοροι παράγοντες που δεν ήταν αλλά έγιναν ταχύτατα νεόπλουτοι, χωρίς να αποφεύγουν τον πειρασμό να γίνουν μέλη των οικογενειών τους ιδιοκτήτες πολυτελών διαμερισμάτων και λοιπών παρακολουθημάτων ως κοτέρων, πολυτελών γάμων κ.λ.π. αποφεύγουν να είναι οι ίδιοι μέλη των Διοικητικών Συμβουλίων για ευνόητους λόγους αποφυγής της δημοσιότητας και των κινδύνων να αποκαλυφθούν. Έτσι προτιμούν τις γυναίκες τους (λάθος και αυτό), τους θυρωρούς τους, ή ενίοτε άλλες υπεράκτιες και εκείνες άλλες που τελικά η έρευνα για ανακάλυψη της αλήθειας χάνεται στο χρόνο που απαιτείται από χώρα σε χώρα και από τα δικηγορικά γραφεία που τις προστατεύουν ως επαγγελματικά απόρρητα.<br /><br />Οι υποχρεώσεις της υπεράκτιας είναι ελάχιστες:<br />Κάποια ετήσια έξοδα προς τη χώρα φιλοξενίας (τις αποκαλούμενες και φορολογικούς παράδεισους λόγω της σχετικής νομοθεσίας, ήτοι τα νησιά Cayman, ο Παναμάς, η Λιβερία, το Λουξεμβούργο, η Κύπρος αλλά και η Μεγάλη Βρετανία κ.λ.π.)<br />Η σύνταξη των πρακτικών (minutes) των διοικητικών συμβουλίων ετήσια, πως όλα είναι εν τάξει και έκτακτα σε κάθε αλλαγή της περιουσίας και ιδιοκτήτου μετοχών της εταιρίας. Με τα πρακτικά αυτά που υπογράφονται από τα μέλη του ΔΣ είπαμε πως γίνονται και οι μεταβιβάσεις της υπεράκτιας και της περιουσίας της.<br /><br /><br />Πολύ απλά λοιπόν θα λέγαμε πως η OFF SHORE εταιρία είναι η ανίκητη, απόρθητη κρυψώνα, η ερωμένη κάθε μεγαλοεπιχειρηματία, αλλά και κάθε απατεώνα, κ.ο.κ. είναι παγκόσμιος θεσμός απαραίτητος στους σεβόμενους τη μεγάλη τους περιουσία, τις άμετρες φιλοδοξίες, την ελαστικότητα στις επιχειρηματικές διαδικασίες, στους επιθυμούντες να κρυφτούν από την εφορία, από τους διεκδικητές των περιουσιών που αποκτήθηκαν με νομότυπο ή παράνομο, αλλά σχεδόν πάντα με ανήθικο τρόπο.[1]<br /><br /><br />Η OFF SHORE, είναι σημείο των καιρών μας, στήριγμα, ομπρέλα, ασπίδα, πανοπλία, μανδύας, θυρίδα ασφαλείας, απόδειξη και αναγκαίο παρακολούθημα της καπιταλιστικής διάρθρωσης, απόδειξη επίσης της διεφθαρμένης πλευράς της παγκοσμιοποίησης, πιστή ερωμένη του ιδιοκτήτη που τον κρατάει κρυμμένο, μαζί με την περιουσία του και ίσως κάποιες τύψεις του, μέχρι που η κοινωνική οργή για το ρόλο δημοσίων προσώπων της πολιτικής, κοινωνικής, επιχειρηματικής και εκκλησιαστικής πλευράς, παίρνει εκρηκτικές διαστάσεις αλλά… εκεί και μένει συνήθως. Οι άλλοι έχουν κάνει τη δουλειά τους. Ας υποστηρίζουν και σωστά, ειδικά σήμερα, πως το ανεξέλεγκτο μεταξύ των άλλων δραστηριοτήτων και των OFF SHORE είναι μία από τις αιτίες της κρίσης, μακάρι να πέφτουμε έξω αλλά φοβούμαστε πως δεν πρόκειται να τις θίξουν, γιατί έτσι θα έβγαζαν κάποιοι μόνοι τους τα μάτια τους.<br />Τί μένει να γίνει; Οι άλλοι να μεριμνήσουν, αυτοί που δεν έχουν μετοχές, που δεν κλέβουν, δεν αρπάζουν, αυτοί που εργάζονται για να ζήσουν, που δεν εκμεταλλεύονται υπεραξίες, που ότι λένε το πιστεύουν και αγωνίζονται γι’ αυτό, έχουμε και τέτοιους πολιτικούς, είδομεν το αποτέλεσμα….<br /><br /><strong><strong>[1] Τα στοιχεία είναι από το βιβλίο του γράφοντος Off Shore αγάπη μου, Παπαζήση, Αθήνα 2008 και διδάσκεται στο Τμήμα ΤΕΝΕΥ του Πανεπιστημίου Αιγαίου στη Χίο. </strong></strong></strong></strong></div>
</div>
</div>
</div>Le-monadahttp://www.blogger.com/profile/18315030094364022883noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4312913510504168790.post-48880607273213975852012-04-17T09:55:00.001+03:002012-04-17T09:55:53.332+03:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<h3 class="post-title entry-title" style="background-color: white; color: #222222; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 22px; font-weight: normal; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0.75em; position: relative; text-align: -webkit-auto;">
Η Μουσική και οι αρχαίοι Ελληνες</h3>
<div class="post-header" style="background-color: white; color: #222222; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 1.6; margin-bottom: 1.5em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; text-align: -webkit-auto;">
<div class="post-header-line-1">
</div>
</div>
<div class="post-body entry-content" id="post-body-3625953114014128281" style="background-color: white; color: #222222; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 15px; line-height: 1.4; position: relative; text-align: -webkit-auto; width: 760px;">
<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://www.musicheaven.gr/html/images/stories/2008/1209809711.jpg" imageanchor="1" style="color: #888888; margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-decoration: none;"><img border="0" height="267" src="http://www.musicheaven.gr/html/images/stories/2008/1209809711.jpg" style="-webkit-box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.0976563) 1px 1px 5px; background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-color: rgb(238, 238, 238); border-bottom-style: solid; border-bottom-width: 1px; border-color: initial; border-image: initial; border-left-color: rgb(238, 238, 238); border-left-style: solid; border-left-width: 1px; border-right-color: rgb(238, 238, 238); border-right-style: solid; border-right-width: 1px; border-top-color: rgb(238, 238, 238); border-top-style: solid; border-top-width: 1px; border-width: initial; box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.0976563) 1px 1px 5px; padding-bottom: 5px; padding-left: 5px; padding-right: 5px; padding-top: 5px; position: relative;" width="400" /></a></div>
<i> της Ελίνας Γαληνού</i><br />
-Ποιες είναι οι θεές στις οποίες ανήκει η τέχνη;»<br />
-Τις Μούσες εννοείς Σωκράτη;»<br />
-Ναι. Πρόσεξε λοιπόν. Ποια επωνυμία έχει πάρει απ΄αυτές η τέχνη;»<br />
-Μου φαίνεται εννοείς τη Μουσική…» (Πλάτων, «Αλκιβιάδης»)<br />
<a href="http://www.blogger.com/blogger.g?blogID=4312913510504168790" name="more"></a>Από τα πιο παραγνωρισμένα κεφάλαια στην μελέτη του Ελληνικού Πολιτισμού, είναι η Αρχαία Ελληνική Μουσική. Ανατρέχοντας όμως σε ιστορικές πηγές, θα διαπιστώσει κανείς ότι η Μουσική στην Αρχαία Ελλάδα, είχε ένα ρόλο πολύ ουσιαστικότερο και ευρύτερο, απ΄ότι στις μέρες μας. Αν σήμερα η μουσική αποτελεί κυρίως ένα μέσο ψυχαγωγίας και χαλάρωσης μέσα στην καθημερινότητά μας, ή ένα είδος υψηλής τέχνης που απευθύνεται σε ένα εξειδικευμένο κοινό, στην αρχαιότητα κατείχε σημαντική θέση στην παιδεία των ανθρώπων. Ηταν απόλυτα συνυφασμένη με την καθημερινότητά τους και συνόδευε όλες τις εκδηλώσεις της προσωπικής και κοινωνικής ζωής. Η δημιουργία Μουσικών Αγώνων σε πολλές πόλεις της αρχαίας Ελλάδας, αποτελεί χαρακτηριστική ένδειξη γι΄αυτό.<br />
Μετά τον 6ο αιώνα, η Μουσική άρχισε να παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στην Αθήνα, ιδίως στις δύο μεγάλες Εορτές της πόλης, τα Μεγάλα Παναθήναια και τα Μεγάλα Διονύσια. Για τους αρχαίους Ελληνες, ο θεικός της χαρακτήρας προσέδιδε σ΄αυτήν την τέχνη, ιδιότητες θεραπευτικές, και προσέφερε εμπνεύσεις. Αυτές οι εορτές που είχαν θρησκευτικό χαρακτήρα, έδωσαν την ευκαιρία να αναπτυχθούν και τα σημαντικότερα μουσικά και ποιητικά είδη της εποχής, με αποκορύφωμα το Αρχαίο Δράμα. Στην κοινωνία των αρχαίων Ελλήνων, η μουσική συνδυαζόταν πάντοτε με την ποίηση και το χορό. Τόνιζε τον ποιητικό λόγο και υπογράμμιζε όλους τους μελωδικούς και ρυθμικούς τονισμούς του αρχαίου κειμένου.<br />
<a name='more'></a></div>
<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
Οι αρχαίοι Ελληνες, με τη λέξη «μουσική» εννοούσαν την αδιάλυτη ενότητα ήχου και λόγου, κάτι που στις μέρες μας δεν υφίσταται καθώς σήμερα η έννοια «μουσική» είναι ταυτισμένη με την τέχνη των ήχων. Η μουσική, το δώρο των Μουσών στην αρχαία Ελλάδα, απόλυτα εξαρτημένη αρχικά με τον λόγο, προσδιόριζε και χαρακτήριζε τον άνθρωπο που πράττει, σκέφτεται και αισθάνεται. Για τον αρχαίο Ελληνα, αποτελούσε σημαντική δύναμη, καθώς τον εξασκούσε να εναρμονίζει τον λόγο με την κίνηση και κατ΄επέκταση, τον συντονισμό λόγου και πράξης. Με την άθληση γυμναζόταν το σώμα, ενώ με τη μουσική, το πνεύμα. Ηταν στενά συνδεδεμένη με τα Μαθηματικά και τη Φιλοσοφία και αποτελούσε ένα από τα βασικότερα μαθήματα της παιδείας των νέων. Η διασύνδεσή της με την ποίηση και το Θέατρο, έπαιξε σημαντικότατο ρόλο, που βοήθησε στη διάσωση αριστουργημάτων όπως τα Ομηρικά Επη και οι Τραγωδίες. Αργότερα λίγο μετά τον Πλάτωνα η μουσική διαχωρίστηκε από τον λόγο και αυτονομήθηκε ως τέχνη.</div>
<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
Τα πιο γνωστά μουσικά όργανα της ελληνικής αρχαιότητας ήταν ο αυλός και η λύρα. Όλα τα έγχορδα όργανα ήταν νυκτά, παίζονταν δηλαδή είτε με τα δάχτυλα του εκτελεστή, είτε με το πλήκτρο. Ο αυλός, το πιο γνωστό από τα πνευστά όργανα, κατασκευαζόταν σε διάφορα μεγέθη και χρησιμοποιούταν συνήθως σε ζευγάρι. Υπήρχαν όμως και τα κρουστά όργανα.Το θεωρητικό σύστημα των αρχαίων Ελλήνων, στηριζόταν στα τετράχορδα, ένα σύστημα αποτελούμενο από 4 φθόγγους.<br />
Η αρχαία ελληνική μουσική, κατέχει ιδιαίτερη θέση ανάμεσα στους μουσικούς πολιτισμούς της Αρχαιότητας, δεδομένου ότι οι ιστορικές μαρτυρίες και πηγές για την μελέτη του αρχαίου ελληνικού μουσικού πολιτισμού, είναι περισσότερες απ΄ότι για άλλους μουσικούς πολιτισμούς του αρχαίου κόσμου. Το πλήθος πληροφοριών για την αρχαία ελληνική μουσική είναι μεγάλο και έχει διαχωριστεί σε 3 κατηγορίες. Τις πρακτικές πηγές-δηλαδή τα σωζόμενα αποσπάσματα μουσικής σε σημειογραφία (κυρίως ύμνοι, όπως δύο Δελφικοί ύμνοι του Απόλλωνα), τις θεωρητικές πηγές (κείμενα που αναφέρονται στη μουσική) και τις εικονογραφικές μαρτυρίες (απεικονίσεις σε αγγεία και λείψανα). Αυτά τεκμηριώνουν πώς ο ελληνικός μουσικός πολιτισμός επέδρασε καθοριστικά και ασυναγώνιστα σε μεταγενέστερους μουσικούς πολιτισμούς στην Ευρώπη και στη Μέση Ανατολή, κυρίως στον αραβικό μουσικό πολιτισμό. Το ίδιο αξίζει να ειπωθεί για την συνολική επίδραση του αρχαίου ελληνικού και ρωμαικού πολιτισμού στην νεώτερη Ευρώπη, ιδίως στα χρόνια της αναγέννησης.</div>
<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
Η έκθεση του ιδρύματος της Βουλής, αφιερωμένη στη διαχρονικότητα της ελληνικής μουσικής παιδείας με έμφαση την αρχαία Αθήνα όπου υπήρξε αφετηρία «γραμμάτων και τεχνών», βασίζεται κυρίως σε εικονογραφικές μαρτυρίες, οι οποίες με προσεκτική χρονολογική κατάταξη, πέτυχαν να μας μεταφέρουν στην ατμόσφαιρα της παιδείας και τη σημασία της μουσικής για τον αρχαίο ελληνικό κόσμο.</div>
</div>
</div>Le-monadahttp://www.blogger.com/profile/18315030094364022883noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4312913510504168790.post-42220303870143336612012-03-23T08:52:00.002+02:002012-03-23T08:52:52.488+02:00Όταν ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος συνάντησε το 2012http://blokoteam.blogspot.com/2012/03/2012_21.html?utm_source=feedburner&utm_medium=email&utm_campaign=Feed%3A+blogspot%2FwWUdh+%28BLOKO.gr%29Le-monadahttp://www.blogger.com/profile/18315030094364022883noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4312913510504168790.post-59827907506338873372012-02-26T10:34:00.000+02:002012-04-17T10:06:17.982+03:00Μια Κυριακή με τον κύριο Ντίνο<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
«...μυστήρια περίπτωση είμαι, ας πω στριμμένος».<br />
<br />
Μια ολόκληρη ζωή στη Θεσσαλονίκη. Μια ζωή συνέπειας και σοβαρότητας. Η άρνησή του για δεύτερη φορά να δεχτεί το κρατικό βραβείο λογοτεχνίας, αυτή τη φορά δεν πέρασε αθόρυβα και τον έφερε στο κέντρο της δημοσιότητας. Το τσαγανό του έγινε πρωτοσέλιδο. Προς έκπληξη όλων μας βρέθηκε μέχρι και σε τηλεοπτικό παράθυρο και η στάση του έγινε αντικείμενο εμφύλιου. Ο Γιώργος Τούλας τον συνάντησε και το αποτέλεσμα ήταν μια απολαυστική συνέντευξη.<br />
<br />
- Πρόσωπο των ημερών μετά την άρνηση του κρατικού λογοτεχνικού βραβείου; Ναι. Είμαι μια χαρά, όμως. Ψοφάνε τα media, τα μύδια, τα στρείδια και ίσως και τα αρχίδια. Αυτό το γελοίο βραβείο ήθελαν και πέρσι να μου το δώσουν αλλά κατάφερα να μη γίνει θόρυβος. Ο προηγούμενος πρόεδρος ήταν σοβαρό πρόσωπο, κατάλαβε. Ετούτοι το κάνανε χωρίς να μου πουν κουβέντα. Και πριν σαράντα χρόνια η ίδια δουλειά έγινε. Και επί χούντας κινδύνευσα να συλληφθώ γιατί η άρνηση μου να πάρω το βραβείο θεωρήθηκε τότε αντίσταση κατά της χούντας. Και η πιο δημοκρατική κυβέρνηση να μου το έδινε θα το αρνιόμουν. Ρώτα με τίποτε άλλο γιατί μπαίλντισα με αυτά. Πήγαινα στο δρόμο, με σταματούσαν άγνωστοι και με φιλούσαν. Μου έλεγαν έχουμε ανάγκη από τέτοια, δεν το κάνουμε για πλάκα. Φοβούμαι ότι στο μέλλον θα χειροτερέψει το πράμα.<br />
<a name='more'></a><br />
<br />
-Με ρωτούν συχνά από τα κανάλια πράγματα που δεν μπορώ να απαντήσω. Ας πούμε τι σας κάνει να γράφετε ποιήματα. Τους λέω δεν ξέρω, δεν μπορώ να απαντήσω. Μου λένε πως δεν ξέρετε αφού τα γράφετε. Άλλο που τα γράφω και άλλο που δεν ξέρω. Τέτοιες ερωταποκρίσεις πολλές που με έφεραν σε δύσκολη θέση με στεναχώρησαν. Δεν μπορώ να γίνω σύμβουλος έστω και καλών πραγμάτων γιατί δεν τα ξέρω. Προτιμώ να μην συμβουλεύω παρά να πέσω έξω. Δεν είμαι ηθικοδιδάσκαλος. Αν θέλει κάποιος ας ακολουθήσει το βίο μου και όχι τα λόγια μου. Είμαι πολύ ευχαριστημένος που ακόμα μπορώ να πω δεν μπορώ να απαντήσω στην ερώτηση σου.<br />
<br />
-Κρατάω ημερολόγιο από παιδί. Ήταν μια τρέλα, μια ιδιορυθμία, ίσως με βοήθησε. Ημερολόγιο σημαίνει ένας καθρέφτης του εαυτού μου και το θέμα ήταν είχα ανάγκη να έχω ένα καθρέφτη; Παραδόξως είχα. Επομένως ίσως να μην ήταν τόσο σπουδαίο αλλά στο θέμα να έχω ένα κοίταγμα του εαυτού μου με ωφέλησε. Και εξακολουθώ ακόμη να το κρατώ. Πιάνει από το 1945 είναι πάρα πολλά χρόνια. Θα μπορούσα να πω άι στιχτίρ βρε αδερφέ καιρός να το παρατήσω. Το χαίρομαι όμως, δεν το κάνω σαν αγγαρεία, δεν με έβλαψε, με ωφέλησε αρκετά. Πόσοι Έλληνες κρατούν ημερολόγιο; Ρώτησα πουθενά δεν βρήκα κανέναν. Άρα είμαι και μια περίπτωση. Είμαι sui generis δεν ξέρω. Είμαι μια περίπτωση λοιπόν που ακάθεκτη συνεχίζει μια ιστορία που για μερικούς μπορεί να είναι μια χαζομάρα, ίσως και για κάποιος να είναι παράδειγμα. Γράφω μόνο για μένα εκεί μέσα την προσωπική μου ζωή. Ένα μικροεπεισόδιο ας πούμε αν η σύνταξη μου αυξήθηκε ποτέ είναι ένα θέμα που ενδιαφέρει το ημερολόγιο. Διαβάζοντας το βλέπω πως δεν αυξήθηκε ποτέ. Επειδή το έχω γραμμένο μπορώ να το αποδείξω. Διότι ο νους θολώνει τα πράγματα. Ή ας πούμε οι έρωτες. Ήταν πολλοί, δεν ήταν τίποτε σπουδαίοι αλλά ξέρω μέρα με τη μέρα ποιοι ήταν και τι ρόλο έπαιξαν στη ζωή μου. Και αυτά τα ιχνοστοιχεία από τη λεπτομέρεια της ζωής μου με ωφέλησαν. Είναι επίπονο να γυρίζεις πίσω, αλλά τα παρακάμπτω και τρέχω παρακάτω. Το ημερολόγιο μειονεκτεί μονάχα μπροστά στην ποίηση μου. Και τα δυο εμπνέονται από τη ζωή μου. Η ποίηση αποδίδει πράγματα που ενδιαφέρουν όχι μόνο εμένα αλλά και όλο τον κόσμο. Ενώ το ημερολόγιο δεν πρόκειται ποτέ να μάθει κάνεις τι λέει. υπάρχουν και ανώτερα πράγματα, η ποίηση είναι σπουδαιότερη γιατί δεν εκφράζει μόνο τη ζωή μου αλλά τις δυνατότητες του ταλέντου μου. Είναι σπουδαίο πράγμα να γράφεις ποίημα όχι επειδή το θέλεις αλλά επειδή έχεις το ταλέντο, τη δυνατότητα να γράφεις ένα επίπεδο πάνω από το κανονικό. Τα ποιήματα που έχω γράψει, που παραδόξως είναι καλύτερα από ότι θα περίμενε κάνεις, με ικανοποιούν πάρα πολύ και το ημερολόγιο έρχεται λίγο παρακατιανό. Έχω και ποιήματα άνοστα που τα πέταξα ή τα κρατώ κρυμμένα. Τα αποδεδειγμένα καλά όμως ευχαρίστως τα παρουσιάζω και ανταποκρίνονται και κάποιοι τα θέλουν.<br />
<br />
-Πριν λίγες μέρες πήγα σε μια διάλεξη που ένας έβγαλε ένα βιβλίο για το χωριό του. Και φώναξε δυο τρεις να μιλήσουν. Ήρθαν οι τύποι μίλησαν ωραία και σεμνά και έληξε η βραδιά σε ένα κλίμα ευχαρίστησης, ήρθαν και οι κάτοικοι από το χωριό όλα καλά. Κατά τα μέσα εμφανίστηκαν δημοτικοί σύμβουλοι που άρχισαν μεταξύ τους να μαλώνουν φωναχτά όταν κάποιος έβγαζε λόγο. Εγώ συγχύστηκα αλλά για λόγος ευγένειας είπα να τους τα ψάλλω στην αρχή ντράπηκα και δεν είπα τίποτε. Φεύγοντας όμως βρήκα μερικούς και τους τα είπα. Ο Παπαθεμελής, ο Γκιουλέκας, τους λέω θα περίμενα περισσότερη σοβαρότητα γιατί προσβάλλατε τους ομιλητές. Εδώ ήρθατε να ακούσετε όχι να μιλάτε. Στεναχωρέθηκαν πολύ. Αυτό το θάρρος ή το θράσος δεν θα το είχα αλλά τους αγαπώ. Πέρα από τα πολιτικά τους υπάρχουν οι άνθρωποι. Η κύρια αιτία μιας αυστηρότητας μπορεί να είναι η πραγματική αγάπη. Φαίνεται αντίθετο με τη λογική του ανθρώπου αλλά είναι πραγματικότητα. Η αγάπη μπορεί να σε κάνει αυστηρό ή όχι. Αιτία είναι η αληθινή αγάπη. Με ευχαρίστησε που αντέχω να επικρίνω ακόμα κάποιους ανθρώπους. Πιστεύω ότι έχω βοηθήσει και νέους ποιητές που τα ποιήματα τους δεν ήταν καλά. Τους είπα είναι άνοστα, μέτρια, κακά, πως θα τα έλεγα αν δεν είχα μια αγάπη για αυτά τα νέα παιδιά που καταφεύγουν σε μένα που θέλουν από μένα μια καλή κουβέντα ή δυο παρήγορα λόγια. Δεν είναι μόνο η τόλμη προς τους μεγάλους αλλά και η συγκατάβαση προς τους μικρούς που με οδηγεί με μια διάθεση αγάπης να μιλώ αυστηρά. Όσοι με καταλαβαίνουν το παραδέχονται, όσοι δεν καταλαβαίνουν εξοργίζονται.<br />
<br />
-Αυτά μερικές φορές μας παρηγορούν ότι δεν ξοφλήσαμε εκατό τα εκατό. Εδώ πλούτισαν οι βουλευτές που τρώνε με πολλές μασέλες και έχουν διορίσει και όλο το συγγενολόι τους στη βουλή, αυτά είναι ντροπή. Εγώ είχα φιλία με τον Τσοχατζόπουλο που με λάτρευε ως ποιητή αλλά άκουσα πράγματα φρικτά και δεν είναι ψέματα. Τι να το κάνω που με λατρεύει, όταν δεν έκανε τίποτε από όσα έχω πει; Και δεν είναι ένας και δυο, είναι πολλοί οι Τσοχατζόπουλοι.<br />
<br />
-Απεχθάνομαι τα ταξίδια κι έζησα όλη μου τη ζωή εδώ... Σωστά και πραγματικά είμαι μια χαρά έτσι και ας μην τους φαίνομαι. Όσο για την πορεία της πόλης μας έχω την εντύπωση πως η πόλη έκανε κάποια βήματα προς τα εμπρός αλλά αυτά μέχρι το πολύ πριν πέντε χρόνια, διότι την τελευταία πενταετία είμαστε σε φριχτή κατάσταση και ίσως είναι γενικότερο το φαινόμενο για όλη την Ευρώπη ή τον κόσμο. Για το κομμάτι που αφορά την Ελλάδα, ο Ελληνισμός ως Ελληνισμός, για τον οποίο έχω καλή γνώμη, δεν ξέρω ως πότε θα την έχω, ο Ελληνισμός λοιπόν πάει από το κακό στο χειρότερο. Επομένως δεν ξέρω πως συνδυάζεται με την κρίση , τι θέμα είναι πως πάει κατά διαόλου, φερειπήν οι πολλές κλεψιές. Να σου πω ένα παράδειγμα, αυτό το βραβείο που μου δώσανε συνοδεύεται και από ένα οικονομικό έπαθλο, στο οποίο είπα όχι και γλίτωσα. Χτες μαθαίνω ότι, καινούργιο φρούτο αυτό, ότι δεν δίδεται το οικονομικό έπαθλο, καθόλου, τίποτε. Και αυτό γίνεται με συμπαιγνία της κυβέρνησης και της επιτροπής απονομής. Όταν έχουμε φτάσει σε τέτοιο επίπεδο εξευτελισμού, άλλα να υπόσχονται και άλλα να κάνουν, αυτό είναι ένα μικρό παράδειγμα της γενικότερης ηθικής πτώσης του Ελληνισμού, ο οποίος έχει μια κατάπτωση σε πάρα πολλά πράγματα. To Ελληνικό κράτος ξεκίνησε από μια αρχή για του Χριστού την Πίστη αγία και της Πατρίδος την ελευθερία. Αυτά τα δυο στοιχεία ενέπνευσαν γενιές Ελλήνων και τους έστειλαν στο θάνατο αλλά δεν υποχώρησαν. Τώρα όχι απλώς υποχωρούν αλλά κλέβουν και ρημάζουν και αυτά δεν είναι σοβαρά πράγματα, επομένως υπάρχει μια γενικότερη ηθική κατάπτωση, αλλά είναι και παντού. Η κλεψιά είναι ηθική παρασπονδία. Κλέβουν οι πάντες και είναι ντροπή. Ακόμα και η κυβέρνηση. Βλέπουμε φριχτά καμώματα που φοβούμαι ότι θα χειροτερέψουν. Μήπως ήρθε η ώρα να παραδεχτούμε ότι ο λαός πάει προς τα πίσω; Και αν συνεχιστεί θα μας οδηγήσει στην καταστροφή και την έκλειψη. Από τα λίγα που καταλαβαίνω δεν πάμε καλά πουθενά.<br />
<br />
-Ψηφίζω και ψήφιζα στις εκλογές πάντοτε από το 1946. Ανελλιπώς. Αλλά τι ψηφίζω; Λευκό. Συνειδητά. Μερικές φορές απηύδησα και είπα να γράψω και μια κουβέντα. Και έγραψα ένα στίχο του Καβάφη από ένα ποίημα που λέει ‘’Όλοι των βλάπτουν εξίσου την Ελλάδα’’ μια δεύτερη φορά έγραψα ένα στίχο του βασιλιά και προφήτη Δαβίδ με παρόμοιο νόημα. Μήπως και τα πίστεψε κανείς ή τα διάβασε; Θα το πέταξαν στα σκουπίδια. Αλλά εγώ έγραψα αυτά που ήθελα. Το πήραν άκυρο και είμαι και ευχαριστημένος. Βρήκα αυτή τη λύση και την πίτα ολόκληρη και ο σκύλος χορτάτος. Και ποιον να ψηφίσω; Το κακό είναι ότι τους ξέρω. Και ο Κωστάκης Καραμανλής ήταν φίλος μου και ο Γιωργάκης Παπανδρέου ήταν φίλος μου. Και οι δήμαρχοι. Δεν αξίζουν τον κόπο. Θα το έκανα με κρύα καρδιά να ψηφίσω ανθρώπους που δεν εκτιμώ. Γι αυτό λέω άι στιχτίρ, λευκό και βράσε...<br />
<br />
-Η Θεσσαλονίκη γέννησε μυαλά είναι αλήθεια. Πολύ σπουδαίο γεγονός είναι η ανταλλαγή των προσφύγων. Είχε ένα καλό. Ανακατώθηκαν οι καταγωγές των Ελλήνων. Αυτό το ανακάτωμα ωφέλησε. Ο Γουάιζ λέει ότι το ανακάτωμα των αιμάτων εγγυάται τη ζωντάνια και τη ζωτικότητα ενός λαού. Όσο πιο πολύ είναι ανακατωμένοι τόσο πιο σπουδαίος είναι ο λαός. Το δέχομαι. Ανακατώθηκαν εδώ τα αίματα, ήρθαν από απίθανα μέρη από τη Μικρά Ασία, ήρθαν από χωριά και πόλεις και οι ντόπιοι έκαναν το ίδιο. Ένας από τη Μακεδονία παντρεύεται με μια από την Καλαμάτα. Ποιος ξέρει τι θα προκύψει; Μπορεί να είναι καλύτερο ή και χειρότερο. Αλλά είναι σπουδαίο. Αλλά και τα χριστιανικά ιδανικά, είναι βαθιά μέσα στον Ελληνισμό και δεν ξόφλησαν βοηθούν στο να ανακατωθεί το αίμα. Αυτά όλα βοηθούν να καταλάβουμε γιατί ο Ελληνισμός άντεξε. Το Όχι στο Μεταξά, ας πούμε που το βρήκαν τόσο κουράγιο οι φτωχοί χωριάτες να το κάνουν και να πολεμήσουν; Άλλοι λαοί δεν τα έχουν αυτά τα πράγματα. Εξακολουθώ να πιστεύω στο μεγαλείο του Ελληνισμού, αν και τώρα έχει τα μαύρα του χάλια, υπήρξαν εποχές σπουδαίες. Αυτά τα πράγματα δεν τα έχω τακτοποιήσει ακόμα μέσα μου. Κάποιες αντιστάσεις υπάρχουν ακόμα. Εγώ έζησα στα πενηντάχρονα από την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης και συνέβαλα σε πολλές εκδηλώσεις. Ξέρεις τι πνεύμα υπήρχε το 1962; Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο πιο ζωντανοί ήταν οι άνθρωποι. Πιο ζωντανοί δεν μπορούσαν να γίνουν. Γιατί τώρα το σημερινό χάλι; Τα εκατοντάχρονα από την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης δεν αντιμετώπισαν από το λαό κάποια κατανόηση. Υπάρχει κάποια ηττοπάθεια καθολική. Δεν υπήρχε στα πενήντα χρόνια. Χάσαμε τον ίδιο τον εαυτό μας. Να πούμε δόξα το θεό που νικήσαμε τους Τούρκους στο 1912; Μα αυτό έγινε το 12. Σήμερα είμαστε το αντίθετο. Η ηττοπάθεια χειροτερεύει. Με όλα τα συν και τα πλην, το ευχάριστο είναι ότι ζούμε και μερικές φορές με τη βοήθεια του θεού δεν τα βάφουμε μαύρα. Ακόμα αντέχουμε. Ως πότε;</div>Le-monadahttp://www.blogger.com/profile/18315030094364022883noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4312913510504168790.post-76474873973264018412012-01-12T10:24:00.000+02:002012-01-12T10:24:35.790+02:00η Ελλάδα που πληγώθηκε..<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><a href="http://www.dailymotion.com/video/xnkxcj_yy-yyyyyy-yy-yyyy-yyyyyyy_people?start=2031#from=embediframe">http://www.dailymotion.com/video/xnkxcj_yy-yyyyyy-yy-yyyy-yyyyyyy_people?start=2031#from=embediframe</a></div>Le-monadahttp://www.blogger.com/profile/18315030094364022883noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4312913510504168790.post-7336786917148236192011-09-26T15:20:00.006+03:002011-11-01T13:07:30.687+02:00Βοηθώ σημαίνει μπαίνω στη θέση του άλλου<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><u><span style="font-family: "Bookman Old Style","serif"; font-size: 12pt; line-height: 150%;"><br />
</span></u></i></b></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: left;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjSPEvk_yCakPLWXObpgm3aNfM4AN5ghmOHNuRjO6tGwUDpTrzweKLJD_L4RyD0xtYd0uT467WpW5sBLy0avreLvJ2PKdczjA1mMl1kMCegLC_pNnuwPtqSvRWpjqnPD6njji5Ca8ws2s0/s1600/102_4137.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="238" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjSPEvk_yCakPLWXObpgm3aNfM4AN5ghmOHNuRjO6tGwUDpTrzweKLJD_L4RyD0xtYd0uT467WpW5sBLy0avreLvJ2PKdczjA1mMl1kMCegLC_pNnuwPtqSvRWpjqnPD6njji5Ca8ws2s0/s320/102_4137.JPG" width="320" /></a><span style="font-family: "Bookman Old Style","serif"; font-size: 12pt; line-height: 150%;">Το να καταλάβεις κάποιον δεν είναι τόσο εύκολη υπόθεση. Το να αισθανθείς το πώς νιώθει επίσης δεν είναι κάτι εύκολο. Όμως τα δυο παραπάνω είναι απαραίτητες προϋποθέσεις για να βοηθήσεις έναν άνθρωπο και αυτή η βοήθεια να είναι επιτυχής αποφέροντας ουσιαστικό αποτέλεσμα. Σε κανονικές συνθήκες μπορεί να μας πάρει αρκετό χρόνο για να εντοπίσουμε τις ανάγκες του άλλου και τι ακριβώς μπορεί να χρειάζεται από εμάς. Οι άνθρωποι έχουν ο καθένας τους δικούς τους κανόνες και τρόπους συμπεριφοράς και πολλές φορές είναι εξαιρετικά δύσκολο να τα εκφράσουν όλα αυτά.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: left;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><span style="font-family: "Bookman Old Style","serif"; font-size: 12pt; line-height: 150%;">Σε περιπτώσεις όμως που υπάρχουν και αντικειμενικές δυσκολίες, το πρόβλημα γίνεται σοβαρότερο και πολυπλοκότερο. Δηλαδή, πώς μπορείς να καταλάβεις και να βοηθήσεις κάποιον ενώ δε ξέρεις την γλώσσα του και πώς μπορείς να κάνεις το ίδιο όταν δε μπορείς να βρεθείς στη θέση του λόγω κάποιας διανοητικής ή κινητικής αναπηρίας που αντιμετωπίζει από την μεριά του; Εδώ θα ασχοληθούμε με το δεύτερο.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><span style="font-family: "Bookman Old Style","serif"; font-size: 12pt; line-height: 150%;">Μόνο η καλή πρόθεσή μας για βοήθεια δεν είναι αρκετή. Για να προσφέρουμε πρέπει να έχουμε πλήρη συναίσθηση της κατάστασης που βρίσκεται ο διπλανός μας. Έτσι πολλές φορές νομίζουμε ότι κάνουμε κάτι καλό ενώ στην πραγματικότητα </span><br />
<br />
<br />
<a name='more'></a><br />
<br />
<br />
<span style="font-family: "Bookman Old Style","serif"; font-size: 12pt; line-height: 150%;">στεκόμαστε ελλιπείς και ουσιαστικά κενοί απέναντι στην προσφορά μας. Δίνουμε το περίσσευμα μας ή δίνουμε κομμάτι του εαυτού μας; </span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><span style="font-family: "Bookman Old Style","serif"; font-size: 12pt; line-height: 150%;">Σε ένα βιωματικό εργαστήρι πριν 2 μήνες που βρέθηκα δοκιμάσαμε το εξής: Πειραματιζόμενοι για το πώς αντιλαμβάνονται τα άτομα με διανοητική ή κινητική στέρηση τον κόσμο, παίζοντας ένα παιχνίδι γίναμε για λίγο τυφλοί έχοντας ως στόχο να έρθουμε στη θέση αυτών των ανθρώπων και να δούμε πώς αντιλαμβάνονται τον κόσμο, με ποια συναισθήματα ώστε η βοήθειά μας απέναντί τους να είναι αποδοτικότερη. </span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><span style="font-family: "Bookman Old Style","serif"; font-size: 12pt; line-height: 150%;">Αφού χωριστήκαμε σε δύο ομάδες, οι μεν έπαιξαν τον ρόλο του τυφλού και οι δε τον ρόλο του συνοδού. Αφού δέθηκαν τα μάτια με σφιχτά μαντήλια, οι οδηγίες έλεγαν ότι έπρεπε να περιηγηθούμε, ως τυφλοί, στο τεράστιο κτήριο με τη βοήθεια του ατόμου που έπαιζε τον ρόλο του συνοδού χωρίς όμως να επιτρέπεται να μιλάμε μεταξύ μας. </span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><span style="font-family: "Bookman Old Style","serif"; font-size: 12pt; line-height: 150%;">Την αρχική αμηχανία και τα γέλια στη συνέχεια διαδέχτηκε αγωνία και ανασφάλεια. </span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><span style="font-family: "Bookman Old Style","serif"; font-size: 12pt; line-height: 150%;">Το κτήριο που είχαμε γυρίσει πόσες φορές προηγουμένως, τώρα έμοιαζε μαύρο και αφιλόξενο, εχθρικό και πολύπλοκο, οι συνοδοί έπιαναν μόνο απαλά το χέρι μας, αλλά αυτό δεν αρκούσε γιατί ένιωθες ευάλωτος να κάνεις έστω και μισό βήμα μήπως δε προσέξεις κάτι και πέσεις. Η μόνη ασφάλεια σε αυτή τη διαδικασία ήταν η αφή, θαρρείς η ψηλάφηση του τοίχου σε έκανε να φανταστείς και να προσδιορίσεις τον χώρο ενώ όλα ήταν μαύρα. Ένα χέρι συνεχώς απλωμένο, προσπαθούσε να δει σαν αναρριχώμενο παράξενο μάτι όλα όσα η όραση δε μπορούσε να αντιληφθεί.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><span style="font-family: "Bookman Old Style","serif"; font-size: 12pt; line-height: 150%;">Πολλές βόλτες πάνω κάτω σε σκαλιά. Η αφή ήταν η μόνη βοήθεια και φυσικά η ακοή. Όμως ήταν απίστευτο πως «ο κόσμος μας» που μέχρι πριν από λίγο ήταν τόσο οικείος είχε γίνει αλλιώτικος. Αναρωτήθηκα με έκπληξη:-Άραγε κάπως έτσι νιώθουν οι τυφλοί; </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Bookman Old Style","serif"; font-size: 12pt; line-height: 150%;">K</span><span style="font-family: "Bookman Old Style","serif"; font-size: 12pt; line-height: 150%;">αι πού βρίσκουν τη δύναμη να αλωνίζουν την πόλη με αυτό το ειδικό μπαστούνι που έχουν.! Τι αποθέματα απαιτεί το να ζεις με μειωμένα αντανακλαστικά αφενός και να έχεις να αντιμετωπίσεις αφετέρου την εχθρική στάση του κράτους με τις μηδενικές υποδομές σε συνδυασμό με τον ρατσισμό που καλλιεργείται απλόχερα λόγω της έλλειψης ουσιαστικής παιδείας που επικρατεί σε μεγάλο ποσοστό;</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><span style="font-family: "Bookman Old Style","serif"; font-size: 12pt; line-height: 150%;">Μετά από λίγο ανταλλάξαμε ρόλους. Γίναμε τώρα πια οι καθοδηγητές, έπρεπε να κρατάμε μόνο απαλά το χέρι του συνοδευόμενου αφήνοντάς τον να περιηγηθεί εκεί που επέλεγε ο ίδιος. Το όλο θέμα ήταν να μας νιώθει κοντά του. Όμως και εδώ ήταν διαφορετικό το συναίσθημα. Έχοντας ανοιχτά τα μάτια παρόλο που πριν λίγα λεπτά είχαμε περάσει την ίδια διαδικασία, τα συναισθήματα ήταν τώρα διαφορετικά εφόσον ήμασταν πια, σε θέση ισχύος. Φαινόταν ανεξήγητο γιατί τα άτομα με τα μαντήλια στα μάτια κινούνταν τόσο ανασφαλή και αργά και γιατί άραγε το έκαναν αυτό αφού εμείς βρισκόμασταν δίπλα τους; Δεν αισθάνονταν την παρουσία μας;</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><span style="font-family: "Bookman Old Style","serif"; font-size: 12pt; line-height: 150%;">Αφ’ ετέρου, είχαμε αγωνία μήπως πάθουν κάτι και χτυπήσουν, μήπως δε προσέξουν, ήταν έντονο το συναίσθημα της λύπης που δε μπορούσαμε να κάνουμε κάτι γι αυτά τα άτομα και φυσικά η θέση ισχύος μας αποξένωνε από αυτό που εκείνη τη στιγμή ένιωθαν. Μερικές στιγμές, ακόμα και το βήμα μας ήταν ασυγχρόνιστο με αυτό των παιδιών που συνοδεύαμε. Ιδιαίτερα δύσκολο ο συνοδός να γίνει ένα με τον συνοδευόμενο. Απαιτεί πολύ καλή αντίληψη ώστε να είσαι απόλυτα δίπλα σε αυτόν που έχεις υπό την προστασία σου.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><span style="font-family: "Bookman Old Style","serif"; font-size: 12pt; line-height: 150%;">Όταν τελείωσε το παιχνίδι, καταλήξαμε στο ότι η πιο ουσιαστική βοήθεια για έναν άνθρωπο που αντιμετωπίζει αυτού του είδους αναπηρία είναι η αφή. Επομένως, προσφέροντας ένα σίγουρο άγγιγμα ο συνοδευόμενος μπορούσε να διαχειριστεί καλύτερα την δοκιμασία της μετακίνησης.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><span style="font-family: "Bookman Old Style","serif"; font-size: 12pt; line-height: 150%;">Αναλογιζόμενη αυτή την πρωτόγνωρη εμπειρία, εντόπισα πόσο μακρυά είμαστε τελικά από τον κόσμο που βιώνουν οι άνθρωποι δίπλα μας. Το να είμαστε ουσιαστικά δίπλα σε έναν άνθρωπο είναι μια ολόκληρη διαδικασία που απαιτεί να αποβάλλουμε κάθε εγωισμό από μέσα μας και να ενεργοποιήσουμε τα αντανακλαστικά και την ευαισθησία μας ώστε να εκπέμψουμε στο ίδιο μήκος κύματος. Όταν ένας άνθρωπος μας χρειάζεται εκείνο που οφείλουμε να κάνουμε είναι να κατέβουμε στο δικό του επίπεδο, να προσπαθήσουμε να καταλάβουμε τον δικό του κώδικα επικοινωνίας και στη συνέχεια να συνεννοηθούμε μέσα από αυτόν.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><span style="font-family: "Bookman Old Style","serif"; font-size: 12pt; line-height: 150%;">Οι άνθρωποι που αντιμετωπίζουν κάποιοι είδους αναπηρία(σωματική-διανοητική-ψυχική) οι έστω απλά οι άνθρωποι που ζητάνε τη βοήθειά μας, το μόνο που μπορεί να τους βοηθήσει και έχει άμεση προτεραιότητα είναι να σκύψουμε με αγάπη και να αφουγκραστούμε με προσοχή τις ανάγκες τους, αφού έρθουμε όσο το δυνατόν πιο κοντά και μπούμε στη θέση τους. Οι ανθρώπινες επαφές θέλουν τέχνη, υπομονή και επιμονή τα οποία με την σειρά τους όταν αποδίδουν, χαρίζουν βαθιά συναισθήματα.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><span style="font-family: "Bookman Old Style","serif"; font-size: 12pt; line-height: 150%;">Το πιο σημαντικό είναι να κατανοήσουμε πώς ζούμε σε ένα κόσμο που η διαφορετικότητα είναι η πλειοψηφία και η ομοιομορφία η μειοψηφία. Αποδεχόμενοι λοιπόν την διαφορετικότητα και μπαίνοντας στη θέση του άλλου έχουμε ανοίξει διάπλατα την πόρτα για έναν κόσμο ισοτιμίας και δημιουργικότητας. </span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><span style="font-family: "Bookman Old Style","serif"; font-size: 12pt; line-height: 150%;">Όλοι οι άνθρωποι έχουν να προσφέρουν ο καθένας από κάτι, γιατί εκείνο που μετράει είναι η ψυχή και αυτή μαζί με την όρεξη για ζωή είναι πάνω από όλα!</span></div></div>Le-monadahttp://www.blogger.com/profile/18315030094364022883noreply@blogger.com0