Ετικέτες

30 Απριλίου 2012


"Off Shore...αγάπη μου"! Ένας συγγραφέας και αξιωματικός ε.α εξηγεί τι είναι αυτές οι εταιρείες


Τελικά τι είναι η off shore εταιρείες για τις οποίες τόσα πολλά έχουμε ακούσει και παλιότερα αλλά και τις τελευταίες ημέρες,με τις προφυλακίσεις του Άκη Τσοχατζόπουλου,της συζύγου και της κόρης του;
Ο συγγραφέας και απόστρατος αξιωματικός του ΠΝ Αντώνης Κακαράς στο
βιβλίο του Off Shore αγάπη μου εξηγεί σ΄ ένα πολύ ενδιαφέρον κείμενό του πως λειτουργεί …η εφεύρεση.






Off Shore αγάπη μου


Η υπεράκτια εταιρία (Off Shore) είναι το νομικό εύρημα παγκόσμιας εφαρμογής, που παρέχει τη νομότυπη ευχέρεια στον ιδιοκτήτη της, να κρύβει πίσω της περιουσία οιασδήποτε προέλευσης και είδους. Είναι αποδεκτή από όλα τα κράτη του κόσμου, χρησιμοποιείται και από κυβερνήσεις και από ιδιώτες. Ο κάτοχός της μπορεί να μην είναι ορατός, αφού τίποτα δεν τον υποχρεώνει να εμφανίζεται ως φυσικό πρόσωπο, ενώ μπορεί να εμφανίζει ως ιδιοκτήτη μία άλλη υπεράκτια, ή ένα δικηγόρο, ή οιοδήποτε πρόσωπο της απόλυτης εμπιστοσύνης του (αχυράνθρωπο) με την προϋπόθεση να ελέγχεται απ’ αυτόν.


Ο τρόπος και οι προϋποθέσεις με τις οποίες λειτουργούν αυτά τα ΄΄ευρήματα΄΄ είναι απλός. Ο δικηγόρος της ΄΄χ΄΄ χώρας (π.χ. της Ελλάδας, Ιταλίας, Παναμά κλπ) που στις δραστηριότητές του είναι και η διαχείριση των Off Shore, είναι σε θέση σε ελάχιστο χρόνο να ΄΄χτίσει΄΄ την εταιρία με μόνα στοιχεία:
τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου (ΔΣ, Board of Directors, που είναι συνήθως δύο ή τρία ανάλογα με τη χώρα που θα φιλοξενείται),
τον επιθυμητό αριθμό μετοχών που εκτυπώνονται ταχύτατα οπουδήποτε άρα και στην Ελλάδα, και
τα περιουσιακά στοιχεία που επιθυμεί ο ιδιοκτήτης της να εντάξει σ’ αυτήν. Τέτοια μπορεί να είναι κινητά και ακίνητα κάθε είδους, λογαριασμοί τραπεζών, εφημερίδες, τηλεοπτικοί σταθμοί, οικοδομικές ή άλλες εταιρίες κ.ο.κ.
το πρόσωπο που θα του ανήκουν οι μετοχές ήτοι τον ιδιοκτήτη της εταιρείας και της περιουσίας της

17 Απριλίου 2012


Η Μουσική και οι αρχαίοι Ελληνες


 της Ελίνας Γαληνού
-Ποιες είναι οι θεές στις οποίες ανήκει η τέχνη;»
-Τις Μούσες εννοείς Σωκράτη;»
-Ναι. Πρόσεξε λοιπόν. Ποια επωνυμία έχει πάρει απ΄αυτές η τέχνη;»
-Μου φαίνεται εννοείς τη Μουσική…»   (Πλάτων, «Αλκιβιάδης»)
Από τα πιο παραγνωρισμένα κεφάλαια στην μελέτη του Ελληνικού Πολιτισμού, είναι η Αρχαία Ελληνική Μουσική. Ανατρέχοντας όμως σε ιστορικές πηγές, θα διαπιστώσει κανείς ότι η Μουσική στην Αρχαία Ελλάδα, είχε ένα ρόλο πολύ ουσιαστικότερο και ευρύτερο, απ΄ότι στις μέρες μας. Αν σήμερα η μουσική αποτελεί κυρίως ένα μέσο ψυχαγωγίας και χαλάρωσης μέσα στην καθημερινότητά μας, ή ένα είδος υψηλής τέχνης που απευθύνεται σε ένα εξειδικευμένο κοινό, στην αρχαιότητα κατείχε σημαντική θέση στην παιδεία των ανθρώπων. Ηταν απόλυτα συνυφασμένη με την καθημερινότητά τους και συνόδευε όλες τις εκδηλώσεις της προσωπικής και κοινωνικής ζωής.  Η δημιουργία Μουσικών Αγώνων σε πολλές πόλεις της αρχαίας Ελλάδας, αποτελεί χαρακτηριστική ένδειξη γι΄αυτό.
Μετά τον 6ο αιώνα, η Μουσική άρχισε να παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στην Αθήνα, ιδίως στις δύο μεγάλες Εορτές της πόλης, τα Μεγάλα Παναθήναια και τα Μεγάλα Διονύσια. Για τους αρχαίους Ελληνες, ο θεικός της χαρακτήρας προσέδιδε σ΄αυτήν την τέχνη, ιδιότητες θεραπευτικές, και προσέφερε εμπνεύσεις.  Αυτές οι εορτές που είχαν θρησκευτικό χαρακτήρα, έδωσαν την ευκαιρία να αναπτυχθούν και τα σημαντικότερα μουσικά και ποιητικά είδη της εποχής, με αποκορύφωμα το Αρχαίο Δράμα. Στην κοινωνία των αρχαίων Ελλήνων, η μουσική συνδυαζόταν πάντοτε με την ποίηση και το χορό. Τόνιζε τον ποιητικό λόγο και υπογράμμιζε όλους τους μελωδικούς και ρυθμικούς τονισμούς του αρχαίου κειμένου.